Pirinioetan elurra egotea funtsezkoa da turismo jarduerarako, kontrol hidrologikorako edo ekosistemen funtzionamendurako. 2017. urtean elurra nahiko apal egin ondoren, 2018ko negua aparteko urtea izango dela ematen du elurrarentzat.

Abenduaren erdialdetik, elurteak etengabeak izan dira Pirinioetako iparraldeko eta hegoaldeko hegaletan. Elurraren sendoerak urtaroko batez bestekoak gainditu ditu mendikate guztietan otsailaren hasieratik, eta soberakina ere bihurtu da, martxoaren erdialdeko elurteen ondoren.
Apirilaren 1etik aurrera, OPCC2ren esparruan garatutako zenbait adierazlek egoera hori honela kalifikatzeko aukera ematen dute:
- MODIS satelitearen datuetatik abiatuta aztertutako elur-estaldura espaziala 2000. urtean lortutako errekorretatik gertu egon da, bai Frantziako isurialdeetarako bai Espainiakoetarako (1. irudia).

- Frantziako Pirinioetan simulatutako elur-mantuaren uraren baliokidea (2. irudia) 1981-2010 bitarteko batezbestekoaren ia bikoitza da, eta gutxi gorabehera 10. postuan dago 1959tik (nahiz eta 2013tik urrun izan, urte errekorra).

- Urtegiak betetzeko elur erreserba azken bost urteetako batez bestekoaren bikoitza da Ebroko arroan (3. irudia).

Diagnostiko hori OPCC2 garatzen laguntzen duten hainbat proiekturen testuinguruan egindako etengabeko lanean oinarritzen da, eta bereziki, ClimPy eta Piragua proiektuetan. Proiektu horiek guztiak Eskualde Garapeneko Europako Funtsak (FEDER) finantzatzen ditu, %65ean, 2014-2020 Poctefaren bidez.